Beste bezoeker en beeldgenieter,

Van harte welkom op mijn website waarin ik je een indruk geef van mijn passie voor fotografie. 

In maart 2014 werd ik begeesterd door een schilderij van Isaac Israëls in een museum waar ik graag kom. Een paar jonge mensen op een Italiaans strand. Ik was bevangen door de kleurrijke penseelstreken die heel duidelijk het beeldverhaal vertelde zonder veel detail. De zichtbare schoonheid van de dame in gele jurk en de relaxende jonge mannen. Het was prachtig. Mijn ogen en mijn hart gingen open. Er was ineens iets wat ik begreep. Dat gevoel had ik bij andere schilderijen of kunstuitingen nog niet zo ervaren. Ik had toen ook net de fotografie ontdekt. In mijn verwondering, starende naar het schilderij dacht ik, zo zou ik graag willen fotograferen. Welk verhaal ik wilde vertellen wist ik niet, maar dat was mijn wens.

Het werd een studie. Licht, ruimte, lijnen, verhoudingen, technieken, keuzes. Workshops, bijzondere mensen leren kennen. Door fotografie kom ik op plaatsen waar ik anders nooit geweest zou zijn. En jezelf leren kennen en het samen zien vallen van beeld met je emoties. 

Maar ook reacties... Soms was de fotoverf nog net niet droog en ik zo enthousiast dat ik het al de wijde wereld in stuurde. Onbevangen. Nog lang niet klaar voor de reacties die er op kwamen. Zoveel reacties had ik met mijn persoonlijkheid nog nooit uitgelokt. Het sterkte mij in het doorzetten van mijn wens.

Het fascineert mij wanneer ik in plaats van ronde bokeh-bolletjes, horizontale en verticale bokeh-streepjes op beeld krijg. En wanneer ik boompjes fotografeer alsof ze doorzichtig zijn, schilderachtige bladeren alsof ze uit het niets komen en lijkt het alsof er een engeltje door mijn beeld zweeft. Maar ook het licht wat zich spontaan openbaart. Ik hou van de beweging in mijn foto's. Van de kwetsbaarheid die de onscherpte met zich meebrengt, de kleuren en het diffuse licht.

Mijn slechthorendheid en mijn worstelingen daarmee. Evenals mijn worstelingen in een maatschappij waarin meningen belangrijker zijn dan luisteren. En anderzijds de verwondering voor de veerkracht van de mens. En de verwondering voor het voelen van de schoonheid van die enkele ogenblikken. Ik zie het terug in wat ik maak. Het is een mooie zoektocht. Ik hoop er nog lang mee verwonderd te blijven zoals het ooit begon bij het schilderij van Isaac Israëls.

Quitama Everaardt-Wessels

This email address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it.